گاهی میام و صفحه وبلاگ رو باز میکنم. مدتی در حال فکر کردن به تمام چیزهایی که باید نوشته بشن، تمام کتاب هایی که خوندم و تمام چیزهایی که یاد گرفتم به صفحه خیره میشم . در نهایت همه حرف ها به نظرم ناقابل میان و هیچ چیزی نمینویسم. صفحه بلاگفا رو میبندم و میرم.

اینجوریه که نوشته های زیادی رو تا حالا ننوشتم.

نوشته شده توسط فاطمه ایزدی در بیست و نهم فروردین ۱۳۹۷ |