در قسمت نوشته های پیشین وبلاگم تعدادی مطلب ( ثبت موقت ) هست.اما هیچکدوم آنقدر برایم راضی کننده نیستند که پستشون کنم.فکر میکنم روز به روز سختگیرتر میشم.مخصوصا در مقابل خودم.(هرچند از نوشته های منتشر شده هم راضی نیستم)

وقتی به گذشته نگاه میکنم میبینم هیچکس به اندازه خودم به من سخت نگرفته و تنبیه نکرده. حالا تصور کنید که از چشم یک نوجوان مبتلا به کمالگرایی چه چیزهایی ناقص و اشتباه به نظر میرسند.گاهی کار به جایی میرسید که بقیه وارد میشدند و میگفتن: اشکال نداره تجربه میشه. اما من میگفتم: نه! من نباید اشتباه میکردم

الان از کمالگرایی به عملگرایی در حال کوچم اما هنوز هم گاهی از دستم در میرود و با وسواس عملکرد خودم را بررسی میکنم.

البته این موضوع در زمینه موفقیت های کاریم تاثیر خوبی داشته.بیشتر مواقع من قبل از دیگران اشتباهات کارم رو میدیدم و میتونستم اصلاحشون کنم.

به بهانه توضیح علت پست نذاشتنم چقدر از عادات کمالگرایانه گله کردم

سعی میکنم به زودی مطالعه راجب آنگلا مرکل رو تمام و قسمت هایی که جالب به نظر رسیدن رو پست کنم البته اگر تونستم خودم رو راضی کنم!

نوشته شده توسط فاطمه ایزدی در شانزدهم بهمن ۱۳۹۶ |